تصمیم کبری

**(سجده واجب)**

آیات صفحات 528/529

وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ ﴿٤٥﴾

مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿٤٦﴾

وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ ﴿٤٧﴾

وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ ﴿٤٨﴾

وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ ﴿٤٩﴾

وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ ﴿٥٠﴾

وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ ﴿٥١﴾

وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ﴿٥٢﴾

وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ ﴿٥٣﴾

فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ ﴿٥٤﴾

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ ﴿٥٥﴾

هَٰذَا نَذِيرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ ﴿٥٦﴾

أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴿٥٧﴾

لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ ﴿٥٨﴾

أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ ﴿٥٩﴾

وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ ﴿٦٠﴾

وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ ﴿٦١﴾

فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩ ﴿٦٢﴾(سجده واجب)

اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿١﴾

وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿٢﴾

وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿٣﴾

وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ ﴿٤﴾

حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿٥﴾

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُكُرٍ ﴿٦﴾

خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ ﴿٧﴾

مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ ﴿٨﴾

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ ﴿٩﴾

فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ ﴿١٠﴾

فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ ﴿١١﴾

وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ﴿١٢﴾

وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ ﴿١٣﴾

تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ كَانَ كُفِرَ ﴿١٤﴾

وَلَقَدْ تَرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿١٥﴾

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿١٦﴾

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿١٧﴾

كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿١٨﴾

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ ﴿١٩﴾

تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ ﴿٢٠﴾

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿٢١﴾

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿٢٢﴾

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ ﴿٢٣﴾

فَقَالُوا أَبَشَرًا مِنَّا وَاحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ ﴿٢٤﴾

أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ ﴿٢٥﴾

سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ ﴿٢٦﴾

إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ ﴿٢٧﴾

آیات صفحات 528/529

و اوست که دو زوج نر و ماده را آفرید... (45)

از نطفه ‏اى هنگامى که خارج مى‏ شود (و در رحم مى‏ ریزد)، (46)

و اینکه بر خداست ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد)، (47)

و اینکه اوست که بى ‏نیاز کرد و سرمایه باقى بخشید، (48)

و اینکه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! (49)

(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیاى پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین  را هلاک کرد؟! (50)

و همچنین قوم «ثمود» را، و کسى از آنان را باقى نگذارد! (51)

و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنان از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند! (52)

و نیز شهرهاى زیر و رو شده (قوم لوط) را فرو کوبید، (53)

سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! (54)

(بگو:) در کدام یک از نعمتهاى پروردگارت تردید دارى؟! (55)

این (پیامبر) بیم‏ دهنده‏ اى از بیم ‏دهندگان پیشین است! (56)

آنچه باید نزدیک شود، نزدیک شده است (و قیامت فرامى ‏رسد)، (57)

و هیچ کس جز خدا نمى‏ تواند سختیهاى آن را برطرف سازد! (58)

آیا از این سخن تعجب مى ‏کنید، (59)

و مى‏ خندید و نمى‏ گریید، (60)

و پیوسته در غفلت و هوسرانى به سر مى ‏برید؟! (61)

حال که چنین است همه براى خدا سجده کنید و او را بپرستید! (62)

قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت! (1)

و هرگاه نشانه و معجزه‏اى را ببینند روى گردانده، مى‏ گویند: «این سحرى مستمر است‏»! (2)

آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هواى نفسشان پیروى نمودند; و هر امرى قرارگاهى دارد! (3)

به اندازه کافى براى بازداشتن از بدی ها اخبار (انبیا و امتهاى پیشین) به آنان رسیده است! (4)

این آیات، حکمت بالغه الهى است; اما انذارها (براى افراد لجوج) فایده نمى دهد! (5)

بنابر این از آنها روى بگردان، و روزى را به یاد آور که دعوت کننده الهى مردم را به امر وحشتناکى دعوت مى‏ کند (دعوت به حساب اعمال)! (6)

آنان در حالى که چشم هایشان از شدت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخ هاى پراکنده از قبرها خارج مى‏ شوند، (7)

در حالى که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوى این دعوت کننده گردن مى‏ کشند; کافران مى‏ گویند: «امروز روز سخت و دردناکى است!» (8)

پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آرى) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (9)

او به درگاه پروردگار عرضه داشت:«من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‏ام، انتقام مرا از آنها بگیر!» (10)

در این هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و پى‏درپى گشودیم; (11)

و زمین را شکافتیم و چشمه ‏هاى زیادى بیرون فرستادیم; و این دو آب به اندازه مقدر با هم درآمیختند (و دریاى وحشتناکى شد)! (12)

و او را بر مرکبى از الواح و میخ هایى ساخته شده سوار کردیم; (13)

مرکبى که زیر نظر ما حرکت مى‏ کرد! این کیفرى بود براى کسانى که (به او) کافر شده بودند! (14)

ما این ماجرا را بعنوان نشانه ‏اى در میان امتها باقى گذاردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟! (15)

(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (16)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود؟! (17)

قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند; پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (18)

ما تندباد وحشتناک و سردى را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... (19)

که مردم را همچون تنه ‏هاى نخل ریشه‏ کن شده از جا برمى‏ کند! (20)

پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (21)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود! (22)

طایفه ثمود (نیز) انذارهاى الهى را تکذیب کردند، (23)

و گفتند: «آیا ما از بشرى از جنس خود پیروى کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهى و جنون خواهیم بود! (24)

آیا از میان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوى هوسبازى است! (25)

ولى فردا مى‏ فهمند چه کسى دروغگوى هوس باز است! (26)

ما «ناقه‏» را براى آزمایش آنها مى‏ فرستیم; در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! (27)